با توجه به اینکه اهمیت حفاظت از گونه‌های گیاهی و رویشگاه‌های منحصر به فرد، کلید تعادل چرخه اکولوژیک است پس صیانت از گونه‌های در حال انقراض نیز از اهمیت بسیار بالایی در تعادل چرخه محیط زیست برخوردار است، اما تعداد این گونه‌های گیاهی در حال انقراض و یا در خطر انقراض روزبه‌روز در حال افزایش است.یران با دارا بودن هشت‌هزار گونه گیاه، یک‌هزار و 800 گونه گیاه اندمیک یا انحصاری و یک‌هزار و 405 گونه نادر، یکی از غنی‌ترین منابع ژنتیکی گیاهی دنیا را دارا بوده و تنوع گیاهی آن در منطقه خاورمیانه کم‌نظیر است، اما در حال حاضر حدود دوهزار گونه انحصاری در معرض خطر انقراض قرار دارند که 21 گونه نیز در لیست اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت به‌عنوان گونه‌های در حال انقراض ذکر شده‌اند.
با توجه به اینکه 20 درصد از گیاهان کشور انحصاری هستند، بنابراین در هیچ جای دیگر دنیا یافت نمی‌شوند.
دلایل عدیده‌ای برای وجود گونه‌های بومی در هر منطقه وجود دارد که برای مثال می‌توان گفت به‌دلیل شرایط خاص محیط زیستی و اقلیمی یک منطقه مثل وجود زیست‌بوم‌های منحصر به فرد، وجود موانع طبیعی در برابر گسترش پراکنش گیاهان و... بسیاری از گونه‌هایی که در کشور به‌وجود آمده‌اند نتوانسته‌اند از سرزمین مادری و موطن اصلی خود فاصله گرفته و در نقاط دور‌دست یا حتی کشور‌های همجوار استقرار یابند و یا بر عکس شاید به‌دلیل تغییر شرایط اقلیمی یا دستکاری‌های انسان آنقدر شرایط برای زیست برخی از گونه‌ها (که موطن آنها سایر نقاط جهان بوده است) نامساعد شده که امروزه حضور آنها تنها منحصر به مناطقی مشخص و عرصه‌هایی محدود در کشور شده است.
بین 20 تا 50 درصد گونه‌های گیاهی جهان و در معرض خطر هستند. در این میان کشور استرالیا حدود 20 درصد و آفریقا بیش از 50 درصد پوشش گیاهی‌تحت خطر نابودی، کمترین و بیش‌ترین گونه‌های در معرض خطر را دارند.کنوانسیون تنوع زیستی برای حفاظت از تنوع زیستی در سال 1992 تشکیل و هم‌اکنون 193 کشور جهان عضو این کنوانسیون جهانی هستند که هدف از ایجاد آن حفاظت و بهره‌برداری پایدار از منابع تنوع زیستی و تسهیل دسترسی به منابع است ضمن آنکه در سال 1375 با مصوبه مجلس شورای اسلامی، کشور ایران نیز به عضویت این کنوانسیون درآمده و برنامه‌ها و دستورالعمل‌های صادره از این کنوانسیون را در دستور کار خود قرار داده است.
پیمان تجارت بین‌المللی گونه‌های جانوری و گیاهان وحشی در معرض خطر انقراض نیز در سال ۱۹۷۳ میلادی امضا شد که هدف از این معاهده اطمینان از آن است که تجارت حیوانات وحشی و گونه‌های گیاهی ارزشمند و در خطر انقراض، بقای آنها را تهدید نکند.
با این وجود بسیاری از گونه‌های گیاهی و حتی جانوری دنیا و ایران در حال انقراض و نابودی هستند که می‌توان به گونه‌های موسیر، باریجه، لاله واژگون و... اشاره کرد.
lمنبع خبر : خبرگزاری کشاورزی ایران ایانا
