همشهری آنلاین: گازهای گلخانهای نامی آشنا برای اغلب ماست. اگر از ما بخواهند که نام یکی از این گازها را بر زبان بیاوریم، این نام احتمالا دیاکسید کربن خواهد بود.
تقریباً همه کسانی که با اصطلاح "گازهای گلخانهای" آشنا هستند، دیاکسید کربن را به عنوان معرف این گروه از گازها میشناسند. البته این دیدگاه نادرست هم نیست، اما دیاکسید کربن تنها یکی از گازهای گلخانهای است که انسان تولید میکند.
گازهای گلخانهای شامل دیاکسید کربن،دی نیتروژن اکسید (گاز خنده)، متان، بخار آب و ازت هستند.
این گازها به این دلیل گازهای گلخانهای نامیده میشوند که فضای گلخانهها را در اطراف زمین ایجاد میکنند. در گلخانهها نور خورشید وارد محیط میشود اما به دلیل جداره شیشهای، بخشی از آن دوباره به درون گلخانه برمیگردد. به این ترتیب فضای داخل گلخانه از بیرون گرمتر میشود.
در جو زمین هم اتفاق مشابهی روی میدهد. وقتی اشعههای خورشید به سطح زمین میرسند، بخشی از آنها جذب میشود و سطح زمین را گرم میکند، زیرا سطح زمین بسیار سردتر از خورشید است. در نتیجه امواج را با طول موج بلندتری نسبت به خورشید منتشر میکند.
اشعههای خورشید هم پس از برخورد با زمین با طول موج بلندتری منتشر میشوند. از طرف دیگر جو زمین امواج با طول موج بلندتر را راحتتر جذب میکند. به این ترتیب این امواج بازگشتی از زمین جذب اتمسفر میشود. جذب این امواج سبب گرم شدن جو میشود.
این عمل به خودی خود مضر نیست. اما زمانی که گازهای گلخانهای در سر راه این امواج بازگشتی قرار میگیرند، مضرات بیشتر میشود.
پیش از دخالت انسان در طبیعت، جو زمین همیشه بخشی از امواج خورشید را در خود نگه میداشت که سبب میشد هوای کره خاکی ما به اندازه مناسبی برای زیست، گرم باشد.
پس از آنکه انسانها وارد ماجرا شدند، با تولید گازهای گلخانهای میزان جذب اشعههای خورشید را افزایش دادند.
تحقیقات دانشمندان نشان میدهد در طول یکصد سال گذشته میانگین دمای هوا در نزدیکی سطح زمین بین 0.18 تا 0.74 درجه سانتیگراد افزایش یافته است.